Terceira - dag 1 en 2

Woensdagochtend was het vroeg toen mijn wekker afging. Ik had inmiddels al een aantal dagen bouwvak en opstaan vóórdat normaal gesproken de wekker zou gaan is toch wel pittig. Maar het was allemaal voor een goede zaak, want de reis naar de Azoren begon.

Op het nippertje sprongen we in de intercity direct naar Schiphol, waar we in razend tempo de koffer afgaven en door de security gingen. We hadden van te voren een tijdslot gereserveerd, maar waren een half uur daarvoor overal al doorheen. Dat is wel anders geweest!

De vlucht met TUI ging voorspoedig en om half 2 lokale tijd landden we op het eiland Terceira, onze eerste stop deze vakantie. Het is uiteraard een kleine luchthaven en onze vlucht zat ook niet vol, dus binnen no-time stonden we buiten. Met een taxi werden we naar ons hotel in Angra do Heroísmo gebracht, waar een heel enthousiaste dame ons álles vertelde over de stad en het eiland. Er is een hoop te zien!

Omdat we een auto vanaf donderdag hadden gereserveerd, hebben we de rest van de woensdag door het stadje geslenterd. Eerst in een klein bakkerijtje wat lekker gesnoept, toen door naar de haven voor een ijsje. De straten hier in het centrum zijn smal en erg charmant met al die kleuren. En tussen die charmante huizen zijn ineens hier en daar moderne hotels en appartementencomplexen neergezet. Het is een bijzonder contrast en ik ben er nog niet over uit of ik het een positieve ontwikkeling vind of niet.

Na het ijsje wandelden we verder langs de haven, globaal in de richting van een grote tuin, maar vooral ook geleid door gigantische, verlaten en deels vervallen, gebouwen die in zicht kwamen. We hebben een tijdje in de tuin gezeten. De vroege start en de warmte hier hadden hun tol geëist. Daarna terug richting de haven waar een goed beschreven restaurantje zit, Captain's Table. Eigenlijk was het volgeboekt, maar ze hadden toch nog een plekje voor ons kunnen maken. We hebben er heerlijk gegeten.

Donderdagochtend waren we al vroeg op. We hebben een tijdsverschil van 2 uur met Nederland en dat is eigenlijk net vervelend. We zijn langzaam opgestaan, maar om 9 uur hadden we het toch echt wel gehad. We konden de auto pas om 10 uur ophalen, maar besloten toch alvast het stadje in te gaan. En niet voor niets: we hebben 2 nieuwe korte broeken gescoord voor Ravi.

Daarna de auto opgehaald, even kort de voetjes in het water gestoken (het is vandaag benauwd en plakkerig) en daar gingen we. De top van het hoogste punt was de hele ochtend gehuld in wolken, dus we besloten eerst maar door te rijden naar Biscoitos waar een aantal natuurlijke zwembaden zijn. Dit zijn eigenlijk gewoon kleine poeltjes tussen de rotsen die daardoor in de luwte van de oceaan liggen. Het water is er ijskoud en het waait hier stevig, dus ik blijf lekker droog aan de kant. Nouja, vooruit, twee stapjes van het trapje af dan, dat is wel weer genoeg!

Bij het (enige) cafetariaatje eten we een hapje en inmiddels begint de warmte zijn tol te eisen. We rijden door langs de kust, stoppen hier en daar, richting Agualva waar een park is met een watervalletje. Het is een aardige klim omhoog en de motor van onze auto brult bij tijd en wijle hevig, maar we hebben het gehaald. Hier wandelen we wat rond en rusten wat uit bij één van de picknicktafels op de heuvel. Af en toe steekt een briesje op wat heerlijk verkoelend is.

Terug naar de auto en terug de weg op. We vervolgen de rit naar Praia da Vitória, de andere grotere plaats op het eiland en de plaats waar het vliegveld ligt. De sfeer is hier een stuk anders dan in Angra. Het is wat rustiger, maar tegelijkertijd zijn er ook meer winkeltjes en restaurantjes. We wandelen wat rond en strijken neer op een terrasje aan het water.

Allebei zijn we aardig moe, dus na een kleine hap gaan we terug naar huis. En we nemen de toeristische route: over een keienweg. We worden goed door elkaar gehusseld, maar de omgeving is het zeker waard.

Morgen de laatste dag op Terceira, dan door naar Faial.