Rovies

20 mei 2023 - Limni, Griekenland

Bij het uitdokteren van mijn dagen in Rovies kwam ik erachter dat het er eigenlijk maar 1 is! En dat terwijl ik zoveel wilde zien hier. Ergens is er iets niet goed gegaan in de planning. Dan moet ik er die ene dag maar het beste van maken.

Door de zoon van de eigenaresse was ik nog op een aantal dingen in de regio gewezen, waaronder een waterval niet al te ver weg. Dus vrijdagochtend eerst even wat ontbijten een dorpje verderop en dan een stukje terug om bij het begin van de route uit te komen. Na een stukje kwam er een splitsing op het pad en stonden er bordjes (in het Grieks uiteraard) waar niet heel veel mee kon, behalve dat er eentje leek op "mikros" dus dat klonk wel als "de kleine" waterval. Die moet ik natuurlijk niet hebben, dus besloten door te lopen naar de hoger gelegen waterval. En dat was me toch een klim, pfoe! Wel jammer dat dat dus maar een klein stroompje was. En onderweg terug naar beneden zag ik geloof ik die "kleine" in de verte. Daar ging ik niet meer naartoe, ik was al helemaal kapot.

Terug naar de auto, waar aan de overkant van de weg een oudere dame stond te liften. Ze moest een stukje terug naar de camping in Rovies en dan ben ik zo aardig dat ik haar daar even naartoe rijd. Bleek een oud atlete te zijn die in 1965 in Enschede haar eerst wedstrijd 800m hardlopen heeft gelopen voor Tsjechië. Maargoed, toen moest ik dus weer omdraaien om mijn rit te vervolgen.

Onderweg kwam ik langs Edipsou, een badplaats met warmwaterbronnen. Hier komen dus al die toeristen naartoe, wat een drukte. En allemaal eenrichtingsverkeer dus het duurde even voor ik een parkeerplekje had gevonden. Snel naar een terrasje want ik had eigenlijk best trek. Precies de verkeerde uitgekozen want hier schonken ze alleen maar drinken... Hoe dan?

En eigenlijk had ik toen gewoon moeten stoppen. Ik was erg moe van de klim naar de waterval en had waarschijnlijk ook al te weinig gedronken. Maar ik wilde perse nog naar Kavos, het puntje van het eiland. Dus toch maar weer die auto in en nog z'n 3 kwartier de weg vervolgd. Dan rijdt je trouwens wel door een van de mooiste plekjes om te wonen en het water is daar erg rustig, het is eigenlijk bijna een groot meer in plaats van een baai. Aan het eind van de rit dus nog even met de voetjes in het water om wat af te koelen, paar hoofdstukken uit mijn boek gelezen en weer terug naar Edipsou om wat te eten. 

Ik wilde daarna terug naar het gasthuis rijden en er niet meer op uit hoeven om avondeten te zoeken, dus ik heb vrij vroeg wat stevigs gegeten. Opzich niet verkeerd, want ik had ook nog altijd niet geluncht... En toen gauw terug naar Rovies en mijn bedje in.

Het originele plan voor dit deel van Evia was om een rondje rond de noordkust te rijden (of in ieder geval tot aan Istiaia) en de andere dag naar de watervallen van Drymonas te gaan. Dat is het dus niet geworden.

De watervallen werden me sowieso al een beetje afgeraden, want dit deel van het eiland is 2 jaar geleden hard geraakt door bosbranden. De laaggroei is inmiddels redelijk terug, maar de heuvels staan nog vol met zwartgeblakerde bomen. Een erg triest aanblik en het gaat nog jaren duren voordat die weer hersteld zijn. Het vuur heeft het gasthuis gelukkig niet geraakt, maar alles daaromheen wel, inclusief de tuin. Die is nu weer helemaal nieuw beplant. 

Als ik zaterdag terug naar het zuiden rijd, ben ik me ervan bewust dat de regio Rovies-Limni er net zo prachtig groen uit had gezien als waar ik vanaf Kirinthos doorheen rij. Eeuwig zonde!

Foto’s