op weg naar Ayampe

De afgelopen dagen is er niet zo heel veel gebeurd, ik heb vooral gereisd. Eerst vanaf de Galapagoseilanden naar Guayaquil en na een overnachting door met de bus naar Ayampe. Het verliep allemaal eigenlijk vrij vlekkeloos. Hoewel ik achteraf gezien misschien een hotel dichter bij het vliegveld/busstation had kunnen kiezen in Guayaquil.

In Ayampe huur ik een kamer in een huis, wat betekent dat ik een keuken tot mijn beschikking heb. Ik ben hier echter maar zo kort, dat het geen zin heeft boodschappen voor het avondeten te doen, want dan houd ik teveel over. Maar wel fijn om een bakkie thee te maken!

Het huis wordt gerund door een Amerikaan die hier nu zo'n 6 jaar een hippie-bestaan leeft. En ik moet zeggen, na mijn dag in Puerto López vandaag, is de sfeer hier sowieso nogal rasta en relaxed. Hij valt dus niet uit de toon.

Vandaag dus, zoals gezegd, naar Puerto López. Gisteren regelde ik (met wat moeite) een vlucht om te gaan paragliden. Uiteindelijk heeft de piloot me onderweg opgepikt in Ayampe en zijn we naar de startlocatie gereden. Alles wordt in Ecuador via whatsapp geregeld en als het een tekst langer dan 1 zin gaat worden, gebruiken ze voice message. Bijzonder irritant als je afhankelijk bent van wifi. Buiten dat ben ik te punctueel voor dit deel van de wereld, ik heb het nog altijd niet afgeleerd.

De eerste poging om op te stijgen ging niet helemaal vlekkeloos, dus we gingen naar een grotere plek en met behulp van een omstander als gewicht is het de tweede keer wel gelukt. We hebben echt heel lang gevlogen en het uitzicht was werkelijk waar prachtig. De oneindige zee aan de ene kant en prachtige groene heuvels aan de andere kant. 

Na het vliegen met de bus doorgereden naar Puerto López, omdat ik een tour wilde boeken om walvissen te spotten.

De weg langs het strand bestaat uit restaurants met cocktail-strandtentjes, kleding- en souvenirwinkeltjes en tour organisaties. Te veel keuzes en te veel herrie maakte dat ik de hele weg uitliep en uiteindelijk bij het laatste kantoortje (waar alle drukte wat was weggeëbt) een tour heb geboekt voor die middag nog.

Ik had goed twee uur om te doden en heb wat over het strand gewandeld en mijn boek verder gelezen.

Daarna verzameld bij het kantoortje en zijn we met zo'n 20 man (+kinderen) op weg gegaan naar de steiger. Met z'n allen in een boot en op naar de walvissen. Net voorbij een eilandje voor de kust troffen we een moeder en kalf. We hebben hen een aardige tijd gevolgd. De moeder is 3 keer het water uit gesprongen en het kalf kon er geen genoeg van krijgen. 

Op de terugweg is er nog gestopt om te snorkelen, maar dat heb ik uitgezeten.

En nu ben ik aan het bedenken wat ik morgen ga doen.