Rode stenen, hoge meren en flamingo´s

Zaterdag was het tijd voor een full-day tour naar de Red Rocks en de Altiplanic Lakes. We vertrokken vroeg: om half 8 werd ik bij het hostel opgehaald. Daarvoor moest ik al mijn zooi al opruimen en aan de kant zetten, want ik zou na de tour gelijk doorrijden naar de Atacama Lodge waar ik nog 2 nachten blijf.

Ik had dezelfde gids als de dag ervoor dus dat was wel leuk. Hij had deze keer ook zijn dochtertje van 6 meegenomen, wat een droppie!

Maargoed, we gingen op weg met als eerste stop de Laguna Chaxa en zijn flamingo´s. Dit is zegmaar de bekende Boliviaanse zoutvlakte in het mini en er zijn 3 soorten flamingo´s te bewonderen. Ze waren deze dag echter met wat weinig, maar nog altijd was het grappig om ze te zien. 

Daarna reden we door naar het plaatsje Socaire alwaar we een lekker ontbijt voorgeschoteld kregen. Het was ondertussen half 11 dus ik was blij dat ik vooraf nog wat broodjes naar binnen had gewerkt. Maar ik kon hier ten minste mijn bakkie thee drinken en nog wat extra voeding naar binnen werken. 

Van hier is het een mooie uitvalsplek naar de Red Rocks en de Altiplanic Lakes en dat is dus ook wat we gingen doen. De eerste stop was de Red Rocks. De rode stenen zijn origineel gezien vulkanisch gesteente maar er zat een erg hoog gehalte ijzer in de bodem, waardoor ze rood zijn geworden. Hier was ook een soort zoutmeer, erg ondiep en door de weerkaatsing van het zonlicht leek het water haast wit. Het meer krijgt zijn water van het smeltwater via de bodem. Je bent hier compleet omringd door de bergen en het is echt prachtig (wel waait het hard!).

Met wat vertraging, hop, allemaal terug de bus in en door naar de Altiplanic Lakes. De omgeving hier krijgt langzaam maar zeker wat meer kleur, omdat hier gemiddeld de meeste neerslag valt. Er groeien plukjes geel, stug, gras die niet hoger worden dan 50 cm. Door de onregelmatige verspreiding krijgen de heuvels een prachtige gele gloed. De meren zelf zijn ontstaan toen de bijbehorende vulkaan uitbarstte. Ze hebben een mooie donkere kleur blauw en zijn één van de plekken waar je Vicuña´s kunt spotten.

Op de terugweg stopten we weer in Socaire voor een lunch (dat doen ze hier altijd rond 3 uur). Het werd voor mij groentesoep en een quinoa-omelet met rijst. Was best te doen en nu hoefde ik zeker ´s avonds niet meer te koen (was ik ook niet van plan). Met volle vaart terug naar San Pedro, waar ik mijn spullen in de auto mikte en vlekkeloos mijn weg vond naar de lodge, zo´n 5 km buiten San Pedro. 

Hier aangekomen was er geen sterveling te bekennen. Er was ook geen receptie, dus dat was een beetje lastig. Uiteindelijk ergens achterin zat iemand te wachten op me. Liep met me mee naar het eerste huisje (waar ik mijn auto had neergekwakt) en toen was ik ingecheckt. En my, oh my, wat is dit mooi! 

Na 2 dagen door de woestijn te hebben gebanjerd, heb ik eerst gelijk maar een bad genomen. Pfoe! Het leven is zwaar! En daarna was het wachten op de sterren.

Laten we zeggen dat ze niet teleurstelden!

====

De volgende dag wilde ik (wederom) uitslapen, maar werd (wederom) rond 7 uur wakker. Ik wilde nog eens terug naar Laguna Chaxa om de flamingo's te fotograferen, maar las in mijn boekje dat je daar het beste vroeg in de ochtend of aan het eind van de dag heen kon gaan. Ik was al te laat voor het vroeg in de ochtend, dus besloot rond 3 uur die kant op te rijden en dan gelijk in San Pedro te tanken en boodschappen te doen voor morgen. Zo hoefde ik nog maar 1x heen en weer over dit vreselijke weggetje naar de lodge. Zoals ik al had gezegd gaat de tijd hier enorm langzaam als je niets te doen hebt - en ik had niets te doen.

Rond 1 uur maar eens iemand gaan zoeken om mijn verblijf te betalen, maar bleek dat ze tot 3 uur zouden slapen (huh? siesta?). Goed, dan wachten we nog maar even. Ondertussen al wat spulletjes ingepakt en opgeruimd voor morgen, maar echt veel tijd kostte dat niet. 

Toen het eindelijk 3 uur was, had ik eigenlijk geen eens zin meer om naar de flamingo's te rijden (goed een uur), omdat ik al zo lang had zitten wachten. Logica, I know. Toch maar al mijn spullen in de auto gegooid, nogmaals op zoek gegaan om te betalen - jawel, jawel ze waren te bereiken en gelijk uitgenodigd om 's avonds een sterrentour te doen (inclusief telescoop kijken!) helemaal voor noppes, en op weg gegaan. De keuze om naar Laguna Chaxa te rijden moest ik al snel maken, want het was aan het eind van de weg of links of rechtsaf. Besloten de reis toch maar te maken.

Ging allemaal best wel vloeiend, zelfs de ongeasfalteerde weg naar het park was vrij goed te rijden. Ik denk trouwens dat deze auto een stuk betere vering heeft dan de vorigen waar ik in heb gereden. I like! 

Bij de lagune was het bloedheet; er stond geen zuchtje wind en de zon brandde als een malle. Gelukkig had ik mijn sjaal meegenomen om zo in ieder geval mijn nek, en later mijn hoofd, te beschermen. Een rondje gelopen over het uitgestippelde pad en aan het eind een tijdje bij het uitkijkpunt rondgehangen, wachtend op dat ene moment dat ik de dag ervoor heb laten schieten. En het kwam! En ik had de goede lens erop zitten! En ik was er klaar voor! En ik heb het vast kunnen leggen! En dat gevoel, dat is echt fantastisch!

Na een klein uurtje teruggegaan naar de auto (die lekker in de zon stond te bakken) en de weg teruggereden. Doorgereden naar San Pedro, waar ik natuurlijk weer heerlijk aan het ronddolen was op zoek naar het benzinestation, zat ook wel erg verstopt hoor. Had bedacht ook nog wat te pinnen zodat ik zeker wist dat ik in ieder geval alle tol en nog eenmaal tanken kon betalen morgen, maar kwam erachter dat ik me zó goed had voorbereid dat ik mijn pinpas nog in de lodge had laten liggen. Ik denk dat ik het wel haal tot Iquique... en anders heb ik best wel pech!

Nu is de zon langzaam aan het ondergaan en ben ik in afwachting om nog wat foto's van de sterren te maken voordat ik me aansluit bij de tour om kwart over 10.

Morgen gaat de reis verder naar Iquique, zo'n 6 uur rijden. Plan is om onderweg alvast te stoppen bij de geoglifos en het spookstadje Humberstone, want deze liggen prachtig op de route vooor een tussenstop en dat scheelt weer in eventuele tours.