Noodtoestand update

Vrijdag lag het openbaar vervoer nog steeds plat en het leek erop dat dit nog wel  lang kon gaan duren. Want als de latinos staken/protesteren, dan staken/protesteren ze goed! Dus ook vrijdag waren er geen bussen en taxi's en waren veel wegen (deels) geblokkeerd door barricades. Ik ben die dag praktisch niet buiten geweest, alleen even aan het eind van de middag om wat te eten (een taaie chocolade croissant, dat viel wat tegen) en om toch even een "frisse" neus te halen.

Ik zit gelukkig in een vrij rustig deel van de stad, dus behalve overvliegende helikopters is er niet zo veel aan de hand.

===

Vanmorgen begreep ik dat de staking officieel over is. Bussen en taxi's beginnen dus weer met rijden en in de steden zouden de wegen weer begaanbaar moeten zijn. De staking is echter overgegaan in een algemeen protest tegen de regering, dus wat er buiten de steden gebeurt is niet goed in te schatten. 

Ik heb dus besloten mijn dagen hier in Quito uit te gaan zitten en geen poging meer te ondernemen naar Latacunga af te reizen. 

Vrijdagmiddag kwam er een Italiaanse uit Buenos Aires aan in het hotel. Zij was donderdag aangekomen en heeft 8 uur vastgezeten op het vliegveld voordat ze naar haar hostel in het centrum kon gaan. Maar gezien de situatie daar, besloot ze de volgende dag naar ons te komen.

Aangezien er weer taxi's reden, zijn wij vandaag met z'n tweeën met de kabelbaan naar een uitkijkpunt over Quito gegaan. 4.000 meter hoogte en dat voelde ik wel. Het uitzicht was prachtig en de lucht was heerlijk fris. Dus we hebben daar een rondje gelopen en op een schommel gezeten. Ik kan weliswaar niet op de schommel in Baños, maar gelukkig heb ik op die van Quito gezeten. En toen realiseerde ik me ook dat ik in geen eeuwen meer heb geschommeld!

Met de kabelbaan weer naar beneden en daar een lift gekregen in de achterbak van een pickup truck naar de taxistandplaats. Vanuit daar zijn we naar een museum van de schilder Guayasamín gegaan. Hij heeft zijn werken geschonken aan de Ecuadoriaanse staat zodat alles bij elkaar bleef en daarom is zijn huis nu veranderd in een museum. Best wel interessant, ook om de achtergrond van de schilderijen te horen. 

Ondertussen was ik helemaal kapot. Misschien dat de hoogte me meer heeft gedaan dan ik dacht, maar ik was gewoon op. 

In het hotel even op bed gelegen en toen met Claudia naar een Mexicaans restaurant gegaan, want ik moet mezelf af en toe dwingen om iets volledigs te eten en niet alleen maar kaakjes. 

Van de verschillende taxi chauffeurs begrepen we dat het morgen ook nog rustig zal zijn, maar mogelijk vanaf de middag en anders vanaf maandag er wel weer protesten zullen zijn (in het weekend doen ze daar blijkbaar niet aan). Het OV zal echter wel blijven rijden, is alleen de vraag wat voor wegblokkades er worden opgeworpen door de betogers.

We bekijken het gewoon per dag en dan komt het best allemaal goed. Ik ben allang blij dat ik er vandaag uit ben geweest, want gisteren was het toch wel saai aan het worden.