Isla Santa Cruz - ter zee

Hoewel ik in eerste instantie Isla San Cristóbal wilde bezoeken met een tour, heb ik uiteindelijk toch gekozen voor een boottocht naar Isa Santa Fe. Een stukje dichterbij, een beetje goedkoper en ik had het idee dat we ook het land op gingen, in plaats van enkel een rondje om het eiland te varen. 

Dus om 8 uur melde ik me bij het kantoor en kreeg een wetsuit, want er zou ook gesnorkeld worden. Onze gids was de superlieve Camilo en we waren met z'n tienen. Op twee Ecuadorianen en een Amerikaan na alleen maar Europeanen in de groep. De weg naar Sante Fe was een boottocht van zo'n 1,5 uur over een erg ruwe zee. Er is 1 slachtoffer gevallen, maar mij beviel het ook niet zo heel erg. De eerste stop was een plek om te snorkelen. Ik bungelde mijn voeten in het water, voelde hoe koud het was en kwam snel weer aan boord. Dat gaan we dus niet doen! 

Toen de groep al een eindje gevorderd was, vroeg Martín (één van de kapiteins) of ik mee wilde in de kleine boot en dan kon ik alsnog het water in als ik wilde. Hij heeft zo hard z'n best gedaan om me het water in te praten, petje af! Vanuit het bootje had ik goed zicht op de blue footed boobies die op de rotsen zaten. Uiteindelijk heb ik Martín beloofd (pinky promise) dat ik bij de volgende stop wél het water in zou gaan.

Nadat iedereen weer aan boord was een kleine snack en door naar de volgende snorkelstop. Het feit dat iedereen bleef herhalen hoe koud het was, hielp niet mee overigens. Maar ik had een belofte gedaan en dus ging ik, zoals men van mij gewend is, beetje voor beetje de zee in. Het was koud, maar uiteindelijk viel het mee. Ik heb een stuk gezwommen, maar dat idee van in open water zijn beviel me toch niet erg. Dus toen Martín weer met z'n bootje aan kwam zetten, heb ik gevraagd of hij me aan boord wilde hijsen.

Na het snorkelen was het tijd voor de lunch, voor mij een salade want ik die niet aan vis, en voor de rest ceviche. We lagen voor anker in een klein baaitje met prachtig blauw water en zeehonden op de rotsen om ons heen. Hier hebben we ook een rondje gemaakt in het kleine bootje waarbij we erg dicht bij die zeehonden, blue footed boobies en krabbetjes kwamen (foto's komen eraan). Er was tevens een strandje waar alle moeders met baby's op lagen en waar vader de wacht hield. 

Het is verrassend hoe oké de dieren het hier vinden dat toeristen zo dichtbij komen. Ik zou allang mensen gebeten hebben.

De weg terug naar Santa Cruz was een stukje beter. De zee was wat minder ruw en ik ben wat hoger gaan zitten zodat ik de horizon altijd in het vizier had. Inmiddels was ik aardig versleten en bij terugkomst ben ik eerst maar eens snel naar mijn hotel teruggelopen. Even bijkomen. En me daarna naar buiten geschopt om weer eens een fatsoenlijke avondmaaltijd te scoren.

===

Vandaag, zaterdag, was mijn laatste hele dag op Santa Cruz. Morgen zal ik naar Isla Isabela gaan en daarna ga ik weer op weg naar het vasteland. Na de avonturen van gisteren, besloot ik toch maar geen tour door de baai te doen. Mede omdat dit ook voor de helft uit snorkelen zou bestaan en de andere helft kon ik ook makkelijk heenlopen. Dus vandaag uitgeslapen (7 uur, het is maar wat je uitslapen noemt) en op weg naar de haven om een watertaxi te pakken naar de zijkant van de baai. Voor 80 cent weet je alles.

Daar over een mooi paadje naar Playa de los Alemanes gelopen; een klein strandje met aardig wat rondvliegende vogels. Toen doorgelopen naar las Grietas. Een rotsenpartij met daar tussenin een brak water waar mooi te snorkelen is. Toen ik iets in de buurt kwam, hoorde ik het galmen van stemmen en water, ik kreeg het idee dat het erg druk was en misschien goed te vergelijken met een openbaar zwembad. Even voor de ingang was een paadje: "Bay trail" wat naar een mooi uitzicht zou leiden. Ter uitstel van executie die ingeslagen en inderdaad. Prachtig uitzicht over de baai (de cruise schepen moet je even wegdenken) en heerlijk rustig. Onderweg waren ook wat uitkijkpuntjes op Las Grietas en mijn vermoeden werd bevestigd: het krioelde er van de mensen en het water lag vol met snorkels. Aangezien ik dat toch niet wilde doen, heb ik besloten er niet eens naartoe te lopen. 

Ik heb een tijdje bij het uitzichtpunt over de baai gezeten en werd op een gegeven moment "lastiggevallen" door de plaatselijke vink. Het zijn brutale kleine opdonders altijd op zoek naar kruimels en deze had bedacht dat hij die op mijn rugzak op mijn rug kon vinden. 

Uiteindelijk de weg terug genomen en nog een tijdje op Playa de los Alemanes gezeten. En zelfs heerlijk pootje gebaad. Er zwom een rog voorbij en een paar doorzichtige visjes. Er was een pelikaan aan het vissen en toen ik weg wilde gaan spotte ik zelfs een reiger die zo bij mij uit het park vandaan kon komen, wat mij hogelijk verbaasde. Moet ik nog opzoeken.

De boot terug en in Puerto Ayora wat gegeten tegenover de "vismarkt". Een paradijs voor pelikanen en zeehonden en zeer vermakelijk om een tijdje naar te kijken. Ik wilde vanmiddag ook op souvenirjacht, maar bijna alle winkels zaten dicht. Misschien was het siësta, maar misschien sluit alles op een zaterdag in de middag. Beetje jammer.

Dat was hem weer, de volgende komt vanuit Isabela!