Toerist in eigen land - Haarlem

Nu de coronamaatregelen wat versoepeld worden, reizen met de trein weer mag en veel vakantieaccommodaties weer open gaan, is het tijd om verder te gaan met mijn project voor dit jaar. Hoewel het wel duidelijk is dat 12 hoofdsteden in de 12 maanden van 2020 niet meer gaat lukken.

Desalniettemin was het vorig weekend de beurt aan Haarlem. En de sfeer in Haarlem was een beetje een mix tussen Amsterdam en Leiden.

Vrijdag op tijd uit Dordrecht vertrokken waardoor ik rond het middaguur in Haarlem aan kwam. Op weg van het station naar mijn hotel kwam ik langs een crêpe-café en toen kreeg ik me daar toch ineens trek in crêpes! De laatste keer dat ik die op had, was in Costa Rica wat toch alweer 5 jaar geleden is. Dus mijn koffer achtergelaten in het hotel en snel terug voor een dosis zoet en yummy!

Ik had om half 3 een reservering bij het Teyler's Museum dus na de crêpes wat door de stad gewandeld en langzaamaan mijn weg naar het museum gevonden. Het eerste deel is een grote fossielententoonstelling, daarna nog een aantal zalen met schilderijen en de ovale zaal met alle mogelijke meetinstrumenten en verschillende soorten gesteentes. Het museum zelf zit overigens ook in een erg mooi pand met prachtige details.

's Avonds een heerlijke vegetarische lasagne gegeten bij Jetties en daarna in een snikhete hotelkamer proberen in slaap te vallen.

Zaterdag vroeg uit de veren, want ik had nog een andere missie dit weekend. In Haarlem zit namelijk een krullenkapper! En aangezien mijn haar vóór de coronacrisis al 2 maanden geknipt had moeten worden, was het hoog tijd om de schaar erin te laten zetten. Chop chop chop, alles kort. Heerlijk!

De rest van de dag voornamelijk door de stad gezworven met als losse route de weg langs de vele hofjes waar Haarlem om bekend staat. Er zitten een aantal pareltjes tussen en hoe fijn zou het zijn om daar te wonen. Tussen de middag geluncht op mogelijk het drukste kruispunt van het centrum. Het feit dat de straat volloopt met mensen maakt voor de fietsers geen verschil in de snelheid waarmee ze door de straat rijden. 

Ten slotte ook nog even een rondje door het Haarlemmerhout gelopen, maar mijn voeten begonnen aardig pijn te doen (dat krijg je als je verkeerde schoenen aandoet...) dus terug naar het hotel en proberen de warmte vast wat buiten te houden.

In de avond lekker gegeten bij Samabe en toch maar besloten de ventilator een tijdje aan te zetten.

Voor zondag had ik het plan om misschien bij lekker weer nog even naar Zandvoort te gaan. Even naar de zee. Niks mis met het weer, maar er uiteindelijk toch voor gekozen gewoon lekker op tijd terug naar huis te gaan.

Ondanks dat er veel weer als vanouds is, is die constante prikkel om alert te zijn op iedereen om je heen en afstand te houden toch erg inspannend tijdens een weekendje weg.