Sint Maarten

Na een goede nachtrust was het woensdag tijd om Sint Maarten te verkennen. Te beginnen bij Marigot, de hoofdstad van het Franse deel.

Onze Airbnb ligt wat uit de route van de bussen en taxi's, dus besloten we de 40 min (werd een uur) de gaan lopen. Met een lichte omweg over een strandje en kruip-door-sluip-door door wat achterafstraatjes hebben we de stad gehaald en zijn, na een korte stop voor wat ansichtkaarten, gelijk neergestreken voor een kop thee in een bakkerijtje. 

Via het marktje met stalletjes die vooral prullaria en vooral allemaal hetzelfde verkochten kwamen we de VVV tegen. Hier even gevraagd waar de pinautomaat is en hoe we bij Fort Louis konden komen. Hele aardige dames die uitgebreid de tijd namen en ons nog wat boekjes en plattegronden meegaven. 

En aldus begon de klim naar Fort Louis. Het aantal treden viel nog best mee, maar we waren nog niet helemaal geacclimatiseerd dus de weg naar boven in etappes gedaan. Boven stond overigens een aardige wind en blies je bijna weer naar beneden. Wel erg lekker overigens! Op de terugweg een andere route genomen en via de Katholieke Kerk naar beneden gekomen en toen gauw weer ergens gaan zitten om wat te eten. 

Daar een en ander kortgesloten met Eline en met de bus naar Cole Bay om nog even gedag te zeggen. Met alle hectiek zat het er helaas niet in om samen wat te drinken of eten, maar dat maken we in Nederland goed.

Voor ons zat de dag er toen aardig op: met de bus en een taxi terug naar ons appartementje en vooral niet al te veel meer doen (behalve om de hoek wat eten en er achter komen dat ze wel thee op het menu hebben staan, maar dat die dag niet hebben..?? hoe dan!).

Donderdag was gelijk onze laatste dag op Sint Maarten en we besloten naar het Nederlandse deel te gaan. We hadden een wandeling gevonden door de wijk Pelican Key en hebben hier wat heuveltjes beklommen, mooie huizen gezien en meerdere pogingen gewaagd hagedisjes op de foto te zetten (wat zijn ze snel!).

Bij het beginpunt weer neergestreken voor de welbekende thee en wentelteefjes om bij te komen.

In de middag ging de volgende wandeling van start: langs het strand naar Simpson Bay. Dit bleek nog best een tippel en het was uiteraard erg warm. Gelukkig voor een groot deel met de voetjes in de zee, maar we waren toch blij toen we aan het eind weer een restaurantje tegen kwamen om een sapje te drinken en in de schaduw te zitten.

Hier een taxi laten bellen en toen zat de dag er ook weer zo goed als op. Die avond nog aan de overkant van de straat heerlijk Italiaans gegeten aan het strand. Dat dan weer wel.