isla Santa Cruz - ter land

Woensdag was het moment aangebroken waar deze reis eigenlijk allemaal mee begonnen is: mijn vlucht naar de Galapagos eilanden. 

Op het vliegveld moest mijn koffer door een pre-check, dat ik geen gekke dingen het eiland op zou smokkelen. Daarnaast moest ik een transit-kaart kopen. Dit alles was overigens niet heel goed aangegeven, dus ik stond 2 keer voor niks bij de incheck balie. Maar uiteindelijk is het toch allemaal gelukt.

Het vliegveld van de Galapagos eilanden bevindt zich op een klein eilandje net naast het hoofdeiland Santa Cruz. Je gaat eerst met z'n allen in een bus naar de ferry en daarna kun je kiezen voor een andere bus of een taxi. In de eerste bus naar de ferry ontmoette ik een Canadese, een Spanjaard en een Colombiaanse waarmee ik de taxi naar de stad heb gedeeld.

Onze chauffeur was superaardig en stelde voor de taxirit in een tour te veranderen en onderweg te stoppen op een aantal van de bezienswaardigheden. Iedereen stemde in en dus zijn we eerst gestopt bij Los Gemeles; twee enorme kraters die inmiddels prachtig volgegroeid zijn met bomen en struiken. Daarna stopten we bij de El Chato; een groot reservaat voor reuzenschildpadden. Zoals de instructeur al zei: "je gaat lekker wandelen en dan zie je schildpadden en schildpadden en schildpadden en.... nog meer schildpadden". Nou moet ik zeggen dat na 5 schildpadden de verwondering er toch wel een beetje af is, maar het blijft natuurlijk prachtig om ze zo in hun natuurlijke omgeving te zien chillen. 

In het informatiecentrum hadden ze ook een 4-tal schilden staan waar je in kon, dus dat doe je dan natuurlijk! (Ik ben nog lenig genoeg blijkbaar).

Dat was het einde van de tour en we zijn allemaal afgezet bij onze hotels. De chauffeur wilde overigens nog wel even op de foto met mijn koffer; hij vond die Britse vlag toch wel heel erg cool. 

Die namiddag als een kip zonder kop door het stadje gelopen. De hoofdstraat wordt geflankeerd door touroperators en het begon me allemaal wat te duizelen. Dus hoewel ik van plan was om alvast de eerste tour te regelen, dit toch niet gedaan.  

====

Vandaag ben ik eerst naar de haven geweest om een boot te boeken naar Isla Isabela. Ik zou eerst op Floreana verblijven, maar die bootdienst is zo onregelmatig, dat het onmogelijk bleek een boot hen een terug te krijgen voor de data dat ik daar zou zijn. Dus de planning (weer) omgegooid en nu ga ik in plaats daarvan een paar dagen naar Isabela.

Na het regelen van de boot op weg gegaan naar het Darwin Research Centre aan de andere kant van het stadje. Ik mocht aansluiten bij een Engelse tour en ik heb weer veel nieuwe dingen geleerd:
- Wist je dat je de leeftijd van een schildpad kunt schatten totdat ze een jaar of 80/100 zijn? Dat kan aan de hand van de ringen op hun schild
- Er is een boom op de eilanden die in het regenseizoen (vanaf januari) mooi bloeit en blaadjes krijgt en daarna alles loslaat en in een soort winterslaap gaat. De boom is spierwit en houdt een soort olie vast.
- Wist je dat ze Lonely George hebben opgezet? En je kunt hem nog altijd bezoeken. Ze zijn overigens nog steeds op zoek naar een ander exemplaar van zijn soort in het wild, tot nu toe zonder succes.
- Wist je dat de naar Galapagos komt van een oud Spaans woord voor "zadel" (je doet het zadel op een paard en dan galoppeer je weg). Dit omdat de "ontdekkers" een schildpad aantroffen met een schild wat veel weghad van een zadel. 

Anyway, wederom veel schildpadden gezien in allemaal leeftijden en soorten en maten, en een aantal leguanen.

Een pitstop gemaakt in het hotel om te kijken of de douche alweer water gaf (m'n haar was inmiddels een soort vogelnest geworden), maar helaas. Bij de receptie navraag gedaan, ik dacht dat er iemand naar ging kijken maar het was allemaal een beetje vaag.

Ondertussen mijn hotel op Isabela geboekt en de laatste overnachting op Santa Cruz. En toen m'n hele hebben en houwen weer gepakt om naar Tortuga Bay te gaan. Je kunt er per boot heen, maar er is ook een voetpad. 2,5 km lang dat naar het strand leidt en dat was een aardige tippel.

Het strand is overigens prachtig. Zo'n wit zandstrand met stevige golven (je mag er niet zwemmen, maar wel surfen). En tegen de duinen aan zijn stukjes afgezet, omdat er zeeschildpaddennesten liggen. Heel bizar om daar gewoon voorbij te kunnen wandelen. Vanaf dit strand (Playa Brava) kun je doorlopen naar een ander strandje (Playa Mansa) in een baaitje zonder enige golfslag, waar je goed kunt zwemmen en snorkelen. Heb ik overigens niet gedaan.

Op het tussenstukje lopen de zeeleguanen je voor de voeten. Je ziet ze wel meer hier en ze zijn totaal niet van je onder de indruk.

De wandeling terug viel me zwaar; ik had het warm en mijn twee tassen begonnen aardig door te wegen, niet te vergeten mijn voeten die er toch wel een beetje klaar mee waren.

In mijn hotel aangekomen nogmaals de douche geprobeerd en hij was nog altijd in dezelfde staat als toen ik vertrok. Nogmaals bij de receptie gevraagd en de jongen sprong meteen op om hem te komen fixen. En oh, wat heb ik genoten van de douche toen die het eindelijk deed!

Ten slotte ben ik nogmaals het centrum in gegaan. Ik had mezelf voorgenomen niet moeilijk te gaan doen nu en gewoon bij een willekeurige tour operator binnen te stappen en een tour te boeken. En het is me gelukt hoor, mensen! Ik wilde eigenlijk een tour naar San Cristóbal, maar die was zo duur en het was eigenlijk alleen maar strand en snorkelen, dat ik uiteindelijk gekozen heb voor een tour naar Santa Fé. Nog steeds snorkelen en een strand, maar net wat minder.