Iquique

30 november 2016 - Iquique, Chili

Ik heb een aantal slechte ideeen gehad deze vakantie, maar met stip staat op nummer 1: de beslissing om van San Pedro naar Iquique te rijden. Niet alleen is het met 6 uur best wel een eind, maar het is mogelijk ook het SAAISTE stuk om te rijden hier in Chili. In die 6 uur heb ik 3x een afslag moeten nemen en de rest van de tijd was het enkel en alleen een lang stuk asfalt wat voor me uitstrekte. Ik ben 1 tankstation tegengekomen voor ik weer in de bewoonde wereld kwam en verder NIETS. Ongelooflijk!

Maar goed, we hebben Iquique gehaald en van mijn plan om onderweg te stoppen bij de geoglifos en het spookstadje Humberstone is niet veel terecht gekomen, daar ik bij de geoglifos voor een gesloten deur stond en bedacht: ohja, het is maandag... Want op maandag zijn alle musea dicht hier in het land. Toppie!

Anyway, na aankomst op zoek gegaan naar een tour-agency om een tour naar Humberstone en el Gigante de Atacama te boeken én om te checken of mijn paraglide-vlucht voor de dag erna bevestigd was. Er was maar één bedrijf dat op deze manier naar de Gigante gaat, dus daar mijn tour geboekt (ik zou tussen 7 en half 8 worden opgehaald. aaaahhh!) en mijn vlucht voor dinsdagochtend bevestigd. Leuke gasten trouwens!

Verder ben ik weg naar de supermarkt langs het autoverhuurbedrijf gelopen en gevraagd of ik de auto een dag eerder kon inleveren. Want waarom een dag meer betalen als ik hem toch niet ga gebruiken. Dat was geen probleem, dus helemaal goed.

====

Dinsdagochtend was het tijd om te gaan vliegen. Ik heb voor het eerst ge-paraglide in Costa Rica en ik vond het geweldig, dus dit stond al vanaf dag 1 op het lijstje (en is misschien wel de voornaamste reden dat ik Iquique aandoe). Ik werd rond 10 uur opgehaald en de heuvels ingereden. Ze stijgen hier altijd bovenop de heuvel op en landen dan beneden op het strand. Omdat ik wist wat er ging komen was ik totaal relaxed, heel fijn! 

De vlucht zelf was heerlijk. Ik had een soort thermo-pak aangekregen wat best wel prettig was, want met het vaartje waarmee je door de lucht zoeft is het toch best fris daarboven. Het was echt heel erg leuk om Iquique zo vanaf boven te zien. Op een gegeven moment is het alsof je naar de maquette zit te kijken. Prachtig!

Na 20 minuutjes op mijn voetjes geland op het strand en gewacht tot de auto ons kwam ophalen. 

Daarna de auto terug gebracht (was nog even een gedoetje ivm de communicatie met Calama, waar ik de auto had opgehaald) en de was weggebracht.

De rest van de dag ben ik door de stad gelopen, omdat ik woensdag heel de dag weg zou zijn en ik nog foto´s wilde maken van de architectuur hier. Het is best wel anders dan in de rest van Chili, een stuk nieuwer, beter onderhouden en een andere bouwstijl. Eerst ben ik naar het historisch centrum gelopen (daar zag alles er trouwens net wat minder florisant uit), weer terug naar het hostel om mijn drinken bij te vullen en daarna de andere kant op naar het schiereiland. Deze weg loopt geheel langs het strand. Op het puntje van de pier had ik toch wel erg zere voetjes, dus even een kop thee en een coupe ijs genuttigd (kan niet geloven dat dit mijn eerste ijsje was) en daarna de weg terug begonnen.

Bij terugkomst kon de receptie mij melden dat de mensen van de tour hadden gebeld en dat ik terug moest bellen. Ik besloot eerst mijn was op te halen en dan wel even langs te lopen; ik wilde toch die straat nog door om foto´s te maken.

Die straat is de straat Baquedano, een voetgangerszone met prachtige gebouwen. Ik ben nooit in New Orleans geweest, maar wat ik er van gezien heb, doet de architectuur van Baquedano me daar aan denken. 

Halverwege bij de tour naar binnen gelopen en daar konden ze me vertellen dat de tour niet doorging de volgende dag wegens te weinig inschrijvingen.... Laagseizoen, mensen, nooit aan beginnen! Ik kreeg mijn geld terug en de informatie dat ik ook met een reguliere bus naar Humberstone kon. El Gigante is helaas met het openbaar vervoer niet te bereiken.

Aan het eind van de dag was ik absoluut en van top tot teen op. Mijn koffer vast wat ingepakt en snel in bed gekropen.

====

De laatste dag in Iquique en de laatste dag in Chili is aangebroken. Er stond niet veel op de planning, behalve de salpeterstadjes Humberstone en Santa Laura. Dus rond 9 uur richting bus en een goed uur later uitgestapt bij de Humberstone-halte. 

Salpeter vierde in de 19e eeuw zijn hoogtijdagen als landbouwgrondstof, waarmee de regio opbloeide. De stadjes Humberstone en Santa Laura waren de plekken waar salpeter gewonnen en verwerkt werd. Op hun hoogtepunt woonden er respectievelijk 3.500 en 425 mensen  Maar met de ontwikkeling van synthetisch salpeter in Duitsland en de Eerste Wereldoorlog stortte de industrie in. Vanaf 1970 waren het spookstadjes geworden, welke pas in 2001 werden gerenoveerd en als museum werden gebruikt.

Ik heb goed 1,5 uur door Humberstone heen gewandeld (en bij lange na niet alles gezien) en had toen geen puf meer om nog 20 minuten naar Santa Laura te lopen. Nog geprobeerd of ik met een van de tours mee kon rijden, maar die waren allemaal in Santa Laura begonnen dus dat ging hem niet worden helaas.

De bus terug gepakt, op Plaza Arturo Prat wat gegeten en terug gegaan naar het hostel om de laatste spullen in te pakken, de transfer te bevestigen en de rekening te betalen.

En nu is het wachten, vroeg naar bed en heel vroeg weer op....AAAHHH

Foto’s

1 Reactie

  1. Margriet:
    30 november 2016
    Leuk. Jammer dat je een en ander gemist hebt. Goede thuisvlucht
    Xx